Meknes

Zaterdag 6 oktober 2018

Na het ontbijt op weg door een landbouwgebied naar Meknes. Een stad met bijna 1 miljoen inwoners en bekend door de wijn, olijven en muntthee. Tot de 17e eeuw was Meknes maar een kleine plaats, overschaduwd door de buurtstad en rivaal Fes. Pas onder Moulay Ismail die in 1672 aan het bewind kwam, groeide Meknes uit tot een koningsstad. Met veel energie zette de Sultan zich aan de bouw van de poorten, verdedigingsmuren, moskeeën en paleizen. Om het ambitieuze bouwschema dat zijn hele regeerperiode duurde te kunnen realiseren werden de ruïnes van Volubilis en het Paleis el-Badi in Marrakech geplunderd. Na vijftig jaar was het werk nog steeds niet voltooid. De koningsstad ligt naast de Nieuwe stad op de oevers van de Wadi Boufekrane.

We stoppen onderweg om te lunchen en belanden in een protserige, kitscherige zaal. Waarschijnlijk ook te huur als bruidslocatie. Stoelen en tafels in wit leer met zilver, een een heuse troon met een hoop opsmuk waar het bruidspaar dan kan plaatsnemen om zo de honderden gasten te overzien. Niet echt onze keuze van een lunchlocatie maar t eten is prima. Na de lunch gaan we met de gids lopen rondom de vestigingsmuren, door de poorten en een stukje van de oude stad. Ff een soort zilversmederij bezocht waar ze nog met de hand schalen en sieraden maken. Ik zag een mooie schaal maar het onderhandelen ging me niet goed af, ik kan geen Frans en al helemaal geen Berbers dus ik heb er een reisgenoot die het Frans beheerst bijgehaald om me te helpen. Uiteindelijk had ik de schaal maar ging men daar verder om op mij te bieden. Ze hebben al 3 kamelen geboden. Ff afwachten of er nog vaker op me geboden gaat worden deze vakantie... In het centrum van Meknes bevind zich een groot plein waar men s'avonds bijeenkomt. Er kan worden gegeten, er is een markt, mannen zitten daar koffie te drinken terwijl de vrouwen bij elkaar aan de thee zitten. Wij besloten met een klein groepje om daar ook naar toe te gaan om ff rond te wandelen en om een hapje te eten. Tja, eten...ziet er niet uitnodigend uit maar er zijn wat tentjes met een soort bbq dus die kiezen we uit. Omdat Meknes de streek van de wijn is willen we wat flesjes wijn bestellen. Dat was mogelijk maar later bleek dat die flessen nog ergens gehaald moest worden. De flessen mochten ook niet op tafel, op de grond moesten ze staan en we moesten onder de tafel de wijn in een limonadeglas schenken. De eigenaar was zo blij met Europesche gasten dat we met hem op de foto moesten ....Selfie met het groepje...