Fès

Woensdag 10 oktober

Gister aan het eind van de middag aangekomen in Fès waar het keihard regende. Straten blank maar toch ff een eetadres gescoord via tripadvisor. Lucy en ik zijn samen met drie andere dames uit de reisgroep lekker gaan eten bij een klein gezellig Marokkaans tentje. Het eten was heerlijk en het was erg gezellig. Fès is de oudste koningsstad en is gelegen tussen de vruchtbare grond van de Saïs en de bossen van de Midden-Atlas. Fès is de belichaming van de geschiedenis van het land en de spirituele en religieuze hoofdstad en is door Unesco tot werelderfgoed verklaard. De derde stad van Marokko bestaat uit Fès el-Bali, het historische hart, Fès el-Jedid, de koninklijke stad der Meriniden, en, iets zuidelijker de moderne stad waar de welvarende burgers wonen. De arme bevolking woont in de binnenstad in de oude Medina. Tegenwoordig wonen er 1 miljoen mensen in Fès.

Met een gids gaan we eerst naar Dar el-Makhzen, het koninklijk paleis. Het beslaat een oppervlak van meer dan 80 ha. Het is voor het publiek gesloten dus we bekijken de Moorse poort, de hoofdingang met daarnaast de bronzen deuren. We lopen door de Joodse wijk richting Fès el-Bali waar de Soeks zich bevinden. Deze bestaan uit een wirwar van bijna duizend kleine steegjes. De gids benadrukt nogmaals dat we haar moeten volgen en haar niet kwijt mogen raken omdat het bijna onmogelijk is om uit de Soeks te komen. Het klopt, het is een wirwar van steegjes en van alle kanten worden we aangeklampt of we iets willen kopen. Ambachtslieden en verkopers zijn gegroepeerd rond de goederen die ze aanbieden, beginnend bij fruit, vis, vlees en zoetigheid. Daarna lopen we door de wijken met aardewerk, koper, zilver. Er is een Hennasoek, een kruidensoek, tapijten. Noem het maar op. Het is druk, heet en heel erg heftig. Er komen zoveel indrukken op me af, echt niet normaal meer maar ik vind het geweldig. Ik geniet werkelijk met volle teugen en daardoor voel ik me ook niet onveilig met al die drukte en hectiek om me heen. Ook komen we verschillende moskeeën tegen waar we stiekem een blik naar binnen kunnen werpen.

We bezoeken de leerlooierijen van Fès, krijgen eerst een bosje munt en gaan dan via allerlei trapjes omhoog totdat we op een dak uitkomen dat uitzicht bied op de leerlooierijen. Nu snap ik het bosje munt.....de stank is overweldigend. De huiden van schapen, geiten, koeien en kamelen ondergaan diverse processen zoals het verwijderen van haar en vlees, dan drogen en spoelen, kloppen, voordat ze kunnen worden geverfd en overgedragen aan de leerbewerkers.

Na uren gelopen te hebben nog ff een hapje eten in het Marokkaanse tentje van de dag ervoor. Na weer een heerlijke Marokkaanse maaltijd het bedje in want morgen gaan we richting het Atlasgebergte waar voor mijn gevoel het echte Marokko gaat beginnen.